Ο κλέψας του κλέψαντος

by - Απριλίου 24, 2017


photo from Pinterest

Γεια σας και χαρά σας!
Σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας, τις σκέψεις μου περί κλεψιάς και πνευματικής ιδιοκτησίας.
Περί του διαδικτύου και της απίστευτης ευκολίας που παρέχει στον καθέναν από μας, να παίρνει και να κάνει δικά του, κείμενα και εικόνες που με τόσο κόπο κάποιος άλλος δημιούργησε.  
Όλα μου τα κείμενα τα αγαπώ το ίδιο. Είναι τα πνευματικά μου παιδιά, είτε μιλάνε για συναισθήματα, είτε μιλάνε για συνταγές.
Αυτό μου το κείμενο που έχει γραφτεί το 2015 (και το οποίο, τι καλά, άρεσε πολύ...), πάρθηκε από το blog μου χωρίς ποτέ να ερωτηθώ, χωρίς ποτέ εγώ να το γνωρίζω και τοποθετήθηκε σε sites και blogs χωρίς καν να υπάρχει ενεργή παραπομπή που να οδηγεί τον αναγνώστη στην πηγή από την οποία επάρθει.
Προχτές λοιπόν, ξανάπεσα τυχαία πάνω του μέσα από μια αναδημοσίευση σε γνωστή μαμαδοομάδα (Δεν είμαι τέλεια μαμά), η οποία φυσικά δεν αναδημοσίευσε αρχικά το πρωτότυπο, μιας κι από εκεί που το πήρε (βλ.Babyradio.gr), δεν υπήρχε ενεργό link. Μόλις τους επισήμανα το θέμα και προς τιμήν τους, άλλαξαν την δημοσίευση, στηρίζοντας έτσι τα πνευματικά μου δικαιώματα και τον προσωπικό μου κόπο και χρόνο.
Επικοινώνησα τέλος και με το εν λόγο site, το οποίο μετά από 2 ολόκληρα χρόνια είχε την ευγενή καλοσύνη να βάλει την σωστή παραπομπή κάτω από το κείμενο μου.
Και ερωτώ αγαπημένοι μου: Σε μια εποχή που τα πάντα γύρω μας καταρρέουν, που η παραβατικότητα έχει ενταχθεί τόσο φυσικά στην καθημερινή μας ζωή, που οι συνθήκες διαβίωσής μας είναι για τα μπάζα, τι είναι αυτό που τελικά μένει και για το οποίο είναι καλό να αγωνιστούμε;
Τι είναι εκείνο το οποίο μπορεί να μας κρατήσει ζωντανούς;
Η αγάπη, η εντιμότητα, η αλήθεια, ο αυτοσεβασμός, η ειλικρίνεια. Χωρίς αυτά είμαστε ήδη νεκροί και πολύ απλά δεν το γνωρίζουμε.
Φαντάζομαι πως οι περισσότεροι γνωρίζετε πως πριν από μερικές μέρες μας κλέψανε το σπίτι.
Και ναι, νιώσαμε χάλια, στεναχωριθήκαμε, πικραθήκαμε, μα σχετικά γρήγορα το ξεπεράσαμε.
Η κλεψιά όμως των πνευματικών μου δικαιωμάτων, μου κόστισε πολύ περισσότερο.
Και ναι. Όσο μπορώ, θα βάζω στην άκρη την ανταγωνιστικότητά μου, την κτητικότητα και τον εγωκεντρισμό μου και θα στηρίζω τους ανθρώπους και τα έργα τους σαν να ήτανε δικά μου. Θα τους στηρίζω έτσι όπως θα ήθελα να κάνουν αυτοί για μένα.
Και θα μιλώ και θα διεκδικώ τα νόμιμα και θα αγωνίζομαι για την αλήθεια, σε έναν κόσμο που αγαπά πολύ το ψέμα. Μα πιστέψτε με. Δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω.
Άλλωστε τώρα πια, είναι η μοναδική προίκα που έχω να δώσω στο παιδί μου.

Σας φιλώ

Βρείτε με σε
FACEBOOK  
και 

INSTAGRAM

You May Also Like

3 σχόλια

  1. μεγαλο θεμα επιασες και δυστυχως δεν υπαρχει μια σωστη και απολυτη απαντηση. τι εννοω... δυστυχως τα πνευματικα δικαιωματα δεν υποστηριζονται ουτε προστατευονται στην Ελλαδα όπως θα επρεπε. Και δυστυχως δεν ειναι ολοι σοβαροι κ ευγενικοι να αναγνωριζουν τον κοπο καποιου. Πάλι καλα, εσυ ειχες αποτελεσμα! Αν και το προτειμότερο θα ηταν να μη χρειαζόταν καθόλου να αναμιχθεις εξ αρχης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το baby radio το κάνει συνέχεια αυτο δυστυχώς.. Ευτυχώς το ανακαλυψες νωρίς και το διορθωσαν.. αν και κανονικα δεν θα επρεπε να αντιγράψουν το.κριμενο σου αλλα ναδωδουν παραπομπη και λινκ στο αρχικο κειμενο... αλλα που...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δίκιο έχεις ρε συ.... Αν κάποιος θέλει ας δανειστεί ένα κείμενα αλλά ας το κάνει σωστά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή